مقام اهل‏ بیت

ابوحمزه  یکی از  اصحاب  امام حسن عسکرى ع می‏گوید: مکرر دیدم امام  با غلامان  خودش که از ملل مختلف بودند و ترک و رومی و دیلمی و روسی در میان آنان بود به زبان خودشان سخن می‏گوید، من از دیدن این صحنه‏ها شگفت زده شدم، پیش خود گفتم امام در مدینه متولد شده  و با غیرعرب‏زبان‏ها نیز معاشرتی  نداشته است  پس چگونه به زبانهای مختلف تکلم می‏کند؟، در همان حال امام  به من رو آورد و فرمودند: همانا خدای عزیز و جلیل حجت خود را از سایر آفریدگان ممتاز نموده و به او معرفت هر چیز را عطا فرموده، امام لغتهای گوناگون و نسب‏ها و پیشامدها را می‏داند و اگر چنین نباشد تفاوتی میان امام و مردم نخواهد بود.

ابی‏‌هاشم یکی از صحابی امام می‏‌گوید: از امام دربارة این آیة شریفه پرسیدم: «ثمّ أورثنا الکتاب الذین اصطفینا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات باذن الله» .

«آنگاه این کتاب را به آن کسان از بندگانمان که انتخاب نمودیم به میراث دادیم و بعضی ایشان ستمگر خویشند و بعضی معتدلند و بعضی به اذن خدا به سوی نعمتها می‏شتابند.»

امام(ع) فرمود: هر سه دسته مربوط به آل محمدص می‏باشند. آن که بر خود ظلم روا داشته کسی است که اقرار به امام ننموده، و مقتصد کسی است که عارف به مقام امام است، و گروه سوم اشخاص هستند که سبقت در گرفتن فیض و خیرات از امام دارند. ابی‏هاشم می‏گوید: من در فکر فرو رفتم که این چه عظمتی است که نصیب امامان: شده. و مقداری هم اشک ریختم که امام عسکرى ع نگاهی به من انداخت و فرمود: مسئله بالاتر از آن است که تو فکر می‏کنی و تو شکر خدا را بجا آور و از او بخواه که توفیق تمسّک جستن به ریسمان ولایتشان را به تو عنایت فرماید زیرا در روز قیامت به همان خوانده خواهی شد چرا که فردای قیامت هر انسانی را با امامش محشور می‏کنند، امیدوارم که به راه خیر سیر کنی.